Texte für “Rul und die Wunderkinder”
Stand: September 2005
Inhalt
Amok-Lauf
Dahoam bin i eigspannt im Haushoit und Garten. Da Stammtisch beim Wirt muaß jedsmoi auf mi wartn. Und gestern hod de Oid mi zur Weißgluat fast brocht, ihr Auto hätt i waschn soin um neine auf d’Nocht.
I soi länga arbatn, sogt da Chef zu mir, de Zeitn warn schlecht, er kun nix dafür. Do drahts ma glei an Mong um, a so a bläds Gred, weil mehra ois hundert Prozent schaff i ned.
Da Staat hod koa Gejd mehr, de Kassn san lar, weil s’Gejd ausseschmeißn is hoid ned so schwar. Drum verschärferns im Parlament de Gesetze enorm, mehra Gejd nemmans mia und des hoaßt dann Reform.
Refrain: Wos i mia ois gfeun lossn muaß, is fei schlimm, do werd i glei laut, do überschlogt se mei Stimm. I möcht eich bloß warna, paßt ein weng auf, i steh kurz vor meim erstn Amok-Lauf.
So wia's kimmt, so kimmt's
Wia i no gloa war, do war des leicht, boarisch ham mia gredt, warn boarisch geeicht. Heit redn d’Leid hochdeitsch, und englisch sowieso. I frog mi, wos kimt do no.
D’Leid ham no garbat ois mit da Hand, sogar de Bauern bei uns aufm Land. Heit hams Computer und san im Büro. I frog mi, wos kimt do no.
Friahra im Dorf no ham se d’Leid kennd, wenn ma oan braucht hod, is dea glei grennd. Heit san de Nachbarn vo woas God wo. I frog mi, wos kimt do no.
Bloß de scheene Zeit domois, ham d’Leit anders empfundn. Von da Friah bis auf d’Nocht bei da Arbat obegschundn. Und d’Sprach hod se gändat, a domois scho. Und olle hams gjammat: Wos kimt do no.
Refrain: So wia's kimt so kimt's, verkriach di ned im Haus. So wia's kimt so kimt's, mach s'Beste draus. So wia’s kimt so kimt’s, nix ändern weasd du do ned. So wia’s kimt so kimt’s, des is meine Red.
Aupair-Mädl
Mei Spezl, da Schorsche, der kennt se aus, der lebt sei Lebn oiwei in Saus und Braus, und neile hod er mia grodraus erzajt dass eahm jetz zum Glück garnix mehr fejt.
Es wär ned moi deia und da letzte Schrei a fesches Aupair-Mädl aus da Tschechei. De sei hoid so nett und a no so jung und brächt so an Oidn wia eahm no in Schwung.
Bis i mi durchgesetzt hob, mei des war a Gfredt, erst a hoibats Jahr später war mei Frau überredt. Für d'Völkerverständigung muaß ma wos doa, hob i gsogt und Kinder wärn nimma aloa.
Es hod ned lang dauert und dann wars so weit, de Kinder warn gspannt und i hob mi gfreit. Bloß wia i's dann seg, do hauts mi fast um, sie griaßt uns auf bayrisch und is a mords Drum.
I woit ein Aupair-Mädl zum Party feiern, jetz hob i an Querschädl aus Niedabayern.
D'Kinder warn begeistert, des muaß i scho song, und mei Frau hod se a glei ganz guad vertrong. Da Ausgschmierte war i bloß, so wia ollerwei, mit Ruhe und Gmiatlichkeit wars jetz vorbei.
Auf oamoi warns zwoa, de mia ogschofft hamm, und schrein hod de kinna, do zuckt ma glei zamm. Bloß beim Kocha und Bacha, mei do wars a Schau, an Schweinsbrodn hod’s gmacht, vui bessa wia d'Frau.
I woit ein Aupair-Mädl zum Party feiern, jetz hob i an Querschädl aus Niedabayern.
An Schorsche hob i droffa und mei Leid eahm klogt, dann es rausgruckt und hod d’Wahrheit mir gsogt. Eahm geht’s no vui schlechta, er hod a Stinkwuat, weil seine bloß furtgeht und sonst gar nix duat.
Er warat ganz frouh, wenn er meine bloß hätt, Niedabayern fandt er hoid oibe scho nett. Und wia er mir seine zum Tauschen vorschlogt, hob i kurz nochdenkt und hob eahm dann gsogt:
Vui liaba an Querschädl aus Niedabayern, wia so ein Aupair-Mädl zum Party feiern.
Staat, sei stad
Staat, sei stad. Staat, sei stad. Sonst werd i furchtbar fad.
Hör auf mein weisn Rat und sei a leisa Staat.
Wennsd moanst, du muaßt unsa Vormund sei, dann reitst du di sejba in d’Scheiße nei. Dei bläds Gred kunnst du dir schenga, a gloans bisserl kinnan mia a denga.
Klar war i da Depp, der wo se ois song lossn hod, der wo ois zeut hod, a wenn er gwußt hod, es kimmt nix mehr zruck, der wo brav gwählt hod, und olles glabt hod.
Aber verarschen los i mi ned. Sog ma ned, wos i macha soi. Sog ma ned, wos guad is füa mi. Weil wegen deina Guadheit hamma fei schnell zgriagt. Mei Freind bist du scho lang nimma.
Weniga is mehra
Schraub Deine Ansprüche zruck, bloß a bisserl, bloß a bisserls.
Und deine Erwartungen um a ganz gloane Winzigkeit.
Und glaab ma’s: Du waarst vui ruhiger, und zfriener mit da Welt.
Weniga is mehra, wenns ned so schwaar waar.
Da Haken is nämlich, i woaß ned, wia des geh soi, des Zruckschraubn, des Zruckschraubn.
Des war des gleiche, wia wenn i zum Wirt geh und sog: Heit drink i a Hoibe weniger, wia i mir vorgnamma hob. Weil i mia nämlich nia vornimm, wia vui dass i drink.
Weniga is mehra, wenns ned so schwaar waar.
Z’friedn sei
Des woaß i no, ois Bua do kriagt ma niamois gnua. Hams mia a Spuizeig gschenkt, hob i scho ans nächste denkt. Wia i dann grässa war, do war füa mi des klar:
Z’friedn kunn i bloß sei, wenn i mi auf wos gfrei. Und gfrei i mi auf vui, dann is as Lebn a Spui.
Vui Gschenke gibts jetzt nimma des wär a ned des schlimma. Ziele muaß ma hom im Lebn, es miaßat a füa mia oa gebn. Karriere macha, mehra Geld, und ebba sei auf dera Welt.
Z'friedn kunn i bloß sei, wenn i mi auf wos gfrei. Und gfrei i mi auf vui, dann is as Lebn a Spui.
Do kimts mia in den Sinn, Ziele hom is a koa Gwinn. Gfrein muaßt di auf gloane Sachan, wo andare bloß drüba lachan. I gfrei mi, weil i mi gfrein mog, und heit scho auf den nächstn Dog.
Z'friedn kunn i bloß sei, wenn i mi auf wos gfrei. Und gfrei i mi auf vui, dann is as Lebn a Spui.
Zwengs meiner Guadheit
Refrain: Zwengs meiner Guadheit, und a bloß zwengs dera bin i mit vui Leid zgriagt und jedn Dog weans no mehra.
D’Leit schaung z’vui Fernsehn, des liest ma jedn Dog. Do hob i wos doa müassn, weil i d’Leit gern mog. Mit da Zang bin i ogruckt und hob d’Schüsseln obtrennt. Ma möchts gar neds glaubn, ab do hod mi jeda kennt.
I hobs ja bloß guad gmoant! So guad hod i’s gmoant!
Mei Nachbar woit Bammschnein, und i hob des ghört. Zum Helfa bin i glei umme, er hod se anfangs no gwehrt. Ruckzuck feut da Bamm um, an Nachbarn heard ma schrein. Er woit’n ned umleng, bloß d’Astl ausschnein.
I hobs ja bloß guad gmoant! Vui z’guad hob i’s gmoant!
I bin zwar ned da Gscheida, und i loß mia a wos song. Aber wenn i eich so oschaug, platzt mia fast da Grong, Wos seids denn es füa a Haufa, gschlampat und voi danehm. Jetz reißts eich a bißal zamm, seids ned so bequem.
I moans ja bloß guad mit eich! I moans ja bloß guad!
Fleischfressa
Refrain: I brauch mei Fleisch dreimoi am Dog, weil i partout koa Gmias ned mog.
Wos mia schmeckt, des iß I hoid, Oiss andre loßt mi eher koid. Drum iß i Fleisch und mir gähts bessa, ois wia so manchem Kerndlfressa.
I woaß woher mei Schnitzel kimmt, und dass beim Schweinsbron olles stimmt. Beim Gmias gibts bloß no Lug und Trug, zu Viechar hob i an Bezug.
I woaß sogar, wia’s olle hoaßn, ob Schweindl, Kälba oder Goaßn. Do muaßt an Kerndlfressa frong: kunnst ma vom Kerndl d’Nama song?
A Gmias is guad, des siehg i ei, ois Fuadamittel für de Sei. Ansonsten is ned recht vui drin, auf meinem Della machts koan Sinn.
Schmeißt du a Gmias moi einfach weg, weads ogschaugt wia da letzte Dreg. Machst du des gleiche mit am Steak, trongs 1000 Würmer glei vom Fleg.
Liebe geht durch den Magen
(Rul) Des is ja klar, dass i di mog. Des brauch i dir ned extra song. I woaß, wos i an dir hob. I woaß, dass i mi auf di verlossn kunn, verlossn kunn.
Loß dir nix eiredn und bleib wiasd bist. Du woaßt, i bin oana, dea recht gern ißt. Du brauchst nix ändan, bloß an neien Herd. De oidn Rezepte, de sans echt wert.
(gerufen) Essen ist fertig!
(Band) Liebe geht durch den Magen, Liebe geht nicht nur durch’s Herz. An guten und an schlechten Tagen verschwindet bei Tisch jeder Schmerz.
S-Bahn-Gschicht
Beim S-Bahn fahrn sehg i vui Leit, wia's dengan: Bloß ned oredn heit, wia's schaung mit einem laaren Gschau, wia's dositzn ganz furchtbar grau.
Soi i's oredn einfach so? Oder laffans dann davo? Deaf ma se denn sowos traun? Erst moi wartn, erst moi schaun.
I gib's ja zua, aa mia gehts so, dass i mia deng: Red mi ned o, dass i schaug mit laarem Gschau, dass i dositz furchtbar grau.
Und letzt moi, i woaß nimma wo, redt mi glatt a Mädl o. Deaf ma se denn sowos traun? Erst moi wartn, erst moi schaun.
Sie frogt erst um den Blotz danebn. Und dann verzajt sie mia ihr Lebn. Und dann verzaj i aa von mia, Und Zeit vergäht ruckzuck dafüa.
Warum is des ned jedsmoi so? Ab sofort red i d'Leit o. Deaf ma se denn sowos traun? Erst moi wartn, erst moi schaun.
Schleim und Charme
Wos guads und wos schlechts
liegt oft eng beinand. Do schaugt sie mi o, ois wia
kurz vorm Schpeim, Kaam gäht sie vors Haus,
kimmt da Postbot daher, Des verstäh oana no, do mach
dir an Reim, Charme und Schleim
Und neile kimmt mei Frau vom
Eikaffa zruck, S'Gwissn hods scheinbar doch
ziemlich plogt, Ja, dees woaß i scho, hob i
glei pariert Charme und Schleim
Vampire in Grea
I sitz beim Wirt, es is scho
drei,
Beim Zeun do zwinkan mia uns zua,
Auf d’Nocht sans unterwegs,
d’Vampire ganz in Grea,
Grod wui i mi ins Auto sitzn,
Und wia de zwoa de Werte
seng,
Auf d’Nocht sans unterwegs,
d’Vampire ganz in Grea,
De zappfan dia as Bluad, egal
ob mit Promillen,
Rentnoidda
I machs wia da Woidda,
Sunst gähts ma wia am Flo,
I bin wia I bin
Sog moi, wia lang kennst mi scho? Es hod doch passt, a so oder so. Auf oamoi soi des nix mehr sei, auf oamoi waar de Zeit vorbei?
Hoaß i Benzinpreis oder Aktienkurs, daas i mi ständig ändan muaß? Wos soi auf oamoi nimma stimma? Mit vierzge ändat i mi nimma.
I bin wia i bin, wos andas is bei mia ned drin. Weil i mi so mog, und mit mia sejba veadrog.
Schaugts es o, de junga Spund, Verspuid und wuid wia dumme Hund. Flexibel sans scho, auf jedn Foi, de ändan se am Dog dreimoi.
Vielleicht hams Glück, genau wia i, und kapiern des irgendwie. Daas im Lebn bloß oans is gwis, daas ma hoid is, so wia ma is.
I bin wia i bin, wos andas is bei mia ned drin. Weil i mi so mog, und mit mia sejba veadrog.
|
by www.rarara-online.de.vu