Texte für “Rul und die Wunderkinder

 

 

 

 

Stand: September 2005

 

 

Inhalt

Amok-Lauf 2

So wia's kimmt, so kimmt's. 3

Aupair-Mädl 4

Staat, sei stad. 5

Weniga is mehra. 6

Z’friedn sei 7

Zwengs meiner Guadheit 8

Fleischfressa. 9

Liebe geht durch den Magen. 10

S-Bahn-Gschicht 11

Schleim und Charme. 12

Vampire in Grea. 13

Rentnoidda. 14

I bin wia I bin. 15

 

 

 

 

 

Amok-Lauf

 

 

Dahoam bin i eigspannt im Haushoit und Garten.

Da Stammtisch beim Wirt muaß jedsmoi auf mi wartn.

Und gestern hod de Oid mi zur Weißgluat fast brocht,

ihr Auto hätt i waschn soin um neine auf d’Nocht.

 

I soi länga arbatn, sogt da Chef zu mir,

de Zeitn warn schlecht, er kun nix dafür.

Do drahts ma glei an Mong um, a so a bläds Gred,

weil mehra ois hundert Prozent schaff i ned.

 

Da Staat hod koa Gejd mehr, de Kassn san lar,

weil s’Gejd ausseschmeißn is hoid ned so schwar.

Drum verschärferns im Parlament de Gesetze enorm,

mehra Gejd nemmans mia und des hoaßt dann Reform.

 

Refrain:

Wos i mia ois gfeun lossn muaß, is fei schlimm,

do werd i glei laut, do überschlogt se mei Stimm.

I möcht eich bloß warna, paßt ein weng auf,

i steh kurz vor meim erstn Amok-Lauf.

 

 


 

So wia's kimmt, so kimmt's

 

 

Wia i no gloa war,

do war des leicht,

boarisch ham mia gredt,

warn boarisch geeicht.

Heit redn d’Leid hochdeitsch,

und englisch sowieso.

I frog mi, wos kimt do no.

 

D’Leid ham no garbat

ois mit da Hand,

sogar de Bauern

bei uns aufm Land.

Heit hams Computer

und san im Büro.

I frog mi, wos kimt do no.

 

Friahra im Dorf no

ham se d’Leid kennd,

wenn ma oan braucht hod,

is dea glei grennd.

Heit san de Nachbarn

vo woas God wo.

I frog mi, wos kimt do no.

 

Bloß de scheene Zeit domois,

ham d’Leit anders empfundn.

Von da Friah bis auf d’Nocht

bei da Arbat obegschundn.

Und d’Sprach hod se gändat,

a domois scho.

Und olle hams gjammat: Wos kimt do no.

 

 

Refrain:

So wia's kimt so kimt's, verkriach di ned im Haus.

So wia's kimt so kimt's, mach s'Beste draus.

So wia’s kimt so kimt’s, nix ändern weasd du do ned.

So wia’s kimt so kimt’s, des is meine Red.

 

 


 

Aupair-Mädl

 

Mei Spezl, da Schorsche, der kennt se aus,

der lebt sei Lebn oiwei in Saus und Braus,

und neile hod er mia grodraus erzajt

dass eahm jetz zum Glück garnix mehr fejt.

 

Es wär ned moi deia und da letzte Schrei

a fesches Aupair-Mädl aus da Tschechei.

De sei hoid so nett und a no so jung

und brächt so an Oidn wia eahm no in Schwung.

 

Bis i mi durchgesetzt hob, mei des war a Gfredt,

erst a hoibats Jahr später war mei Frau überredt.

Für d'Völkerverständigung muaß ma wos doa,

hob i gsogt und Kinder wärn nimma aloa.

 

Es hod ned lang dauert und dann wars so weit,

de Kinder warn gspannt und i hob mi gfreit.

Bloß wia i's dann seg, do hauts mi fast um,

sie griaßt uns auf bayrisch und is a mords Drum.

 

I woit ein Aupair-Mädl zum Party feiern,

jetz hob i an Querschädl aus Niedabayern.

 

D'Kinder warn begeistert, des muaß i scho song,

und mei Frau hod se a glei ganz guad vertrong.

Da Ausgschmierte war i bloß, so wia ollerwei,

mit Ruhe und Gmiatlichkeit wars jetz vorbei.

 

Auf oamoi warns zwoa, de mia ogschofft hamm,

und schrein hod de kinna, do zuckt ma glei zamm.

Bloß beim Kocha und Bacha, mei do wars a Schau,

an Schweinsbrodn hod’s gmacht, vui bessa wia d'Frau.

 

I woit ein Aupair-Mädl zum Party feiern,

jetz hob i an Querschädl aus Niedabayern.

 

An Schorsche hob i droffa und mei Leid eahm klogt,

dann es rausgruckt und hod d’Wahrheit mir gsogt.

Eahm geht’s no vui schlechta, er hod a Stinkwuat,

weil seine bloß furtgeht und sonst gar nix duat.

 

Er warat ganz frouh, wenn er meine bloß hätt,

Niedabayern fandt er hoid oibe scho nett.

Und wia er mir seine zum Tauschen vorschlogt,

hob i kurz nochdenkt und hob eahm dann gsogt:

 

Vui liaba an Querschädl aus Niedabayern,

wia so ein Aupair-Mädl zum Party feiern.


 

Staat, sei stad

 

 

Staat, sei stad.

Staat, sei stad.

Sonst werd i

furchtbar fad.

 

Hör auf mein

weisn Rat

und sei a

leisa Staat.

 

Wennsd moanst, du muaßt unsa Vormund sei,

dann reitst du di sejba in d’Scheiße nei.

Dei bläds Gred kunnst du dir schenga,

a gloans bisserl kinnan mia a denga.

 

 

Klar war i da Depp,

der wo se ois song lossn hod,

der wo ois zeut hod,

a wenn er gwußt hod, es kimmt nix mehr zruck,

der wo brav gwählt hod, und olles glabt hod.

 

Aber verarschen los i mi ned.

Sog ma ned, wos i macha soi.

Sog ma ned, wos guad is füa mi.

Weil wegen deina Guadheit hamma fei schnell zgriagt.

Mei Freind bist du scho lang nimma.

 


 

Weniga is mehra

 

 

Schraub Deine Ansprüche zruck,

bloß a bisserl, bloß a bisserls.

 

Und deine Erwartungen

um a ganz gloane Winzigkeit.

 

Und glaab ma’s:

Du waarst vui ruhiger,

und zfriener mit da Welt.

 

Weniga is mehra,

wenns ned so schwaar waar.

 

Da Haken is nämlich,

i woaß ned, wia des geh soi,

des Zruckschraubn, des Zruckschraubn.

 

Des war des gleiche,

wia wenn i zum Wirt geh und sog:

Heit drink i a Hoibe weniger, wia i mir vorgnamma hob.

Weil i mia nämlich nia vornimm, wia vui dass i drink.

 

Weniga is mehra,

wenns ned so schwaar waar.


 

Z’friedn sei

 

 

Des woaß i no, ois Bua

do kriagt ma niamois gnua.

Hams mia a Spuizeig gschenkt,

hob i scho ans nächste denkt.

Wia i dann grässa war,

do war füa mi des klar:

 

Z’friedn kunn i bloß sei,

wenn i mi auf wos gfrei.

Und gfrei i mi auf vui,

dann is as Lebn a Spui.

 

Vui Gschenke gibts jetzt nimma

des wär a ned des schlimma.

Ziele muaß ma hom im Lebn,

es miaßat a füa mia oa gebn.

Karriere macha, mehra Geld,

und ebba sei auf dera Welt.

 

Z'friedn kunn i bloß sei,

wenn i mi auf wos gfrei.

Und gfrei i mi auf vui,

dann is as Lebn a Spui.

 

Do kimts mia in den Sinn,

Ziele hom is a koa Gwinn.

Gfrein muaßt di auf gloane Sachan,

wo andare bloß drüba lachan.

I gfrei mi, weil i mi gfrein mog,

und heit scho auf den nächstn Dog.

 

Z'friedn kunn i bloß sei,

wenn i mi auf wos gfrei.

Und gfrei i mi auf vui,

dann is as Lebn a Spui.

 


 

Zwengs meiner Guadheit

 

 

Refrain:

Zwengs meiner Guadheit,

und a bloß zwengs dera

bin i mit vui Leid zgriagt

und jedn Dog weans no mehra.

 

 

D’Leit schaung z’vui Fernsehn,

des liest ma jedn Dog.

Do hob i wos doa müassn,

weil i d’Leit gern mog.

Mit da Zang bin i ogruckt

und hob d’Schüsseln obtrennt.

Ma möchts gar neds glaubn,

ab do hod mi jeda kennt.

 

I hobs ja bloß guad gmoant!

So guad hod i’s gmoant!

 

 

Mei Nachbar woit Bammschnein,

und i hob des ghört.

Zum Helfa bin i glei umme,

er hod se anfangs no gwehrt.

Ruckzuck feut da Bamm um,

an Nachbarn heard ma schrein.

Er woit’n ned umleng,

bloß d’Astl ausschnein.

 

I hobs ja bloß guad gmoant!

Vui z’guad hob i’s gmoant!

 

 

I bin zwar ned da Gscheida,

und i loß mia a wos song.

Aber wenn i eich so oschaug,

platzt mia fast da Grong,

Wos seids denn es füa a Haufa,

gschlampat und voi danehm.

Jetz reißts eich a bißal zamm,

seids ned so bequem.

 

I moans ja bloß guad mit eich!

I moans ja bloß guad!

 


 

Fleischfressa

 

 

Refrain:

I brauch mei Fleisch dreimoi am Dog,

weil i partout koa Gmias ned mog.

 

 

Wos mia schmeckt, des iß I hoid,

Oiss andre loßt mi eher koid.

Drum iß i Fleisch und mir gähts bessa,

ois wia so manchem Kerndlfressa.

 

I woaß woher mei Schnitzel kimmt,

und dass beim Schweinsbron olles stimmt.

Beim Gmias gibts bloß no Lug und Trug,

zu Viechar hob i an Bezug.

 

I woaß sogar, wia’s olle hoaßn,

ob Schweindl, Kälba oder Goaßn.

Do muaßt an Kerndlfressa frong:

kunnst ma vom Kerndl d’Nama song?

 

A Gmias is guad, des siehg i ei,

ois Fuadamittel für de Sei.

Ansonsten is ned recht vui drin,

auf meinem Della machts koan Sinn.

 

Schmeißt du a Gmias moi einfach weg,

weads ogschaugt wia da letzte Dreg.

Machst du des gleiche mit am Steak,

trongs 1000 Würmer glei vom Fleg.

 

 


 

Liebe geht durch den Magen

 

 

(Rul)

Des is ja klar, dass i di mog.

Des brauch i dir ned extra song.

I woaß, wos i an dir hob.

I woaß, dass i mi auf di

verlossn kunn,

verlossn kunn.

 

Loß dir nix eiredn und bleib wiasd bist.

Du woaßt, i bin oana, dea recht gern ißt.

Du brauchst nix ändan, bloß an neien Herd.

De oidn Rezepte, de sans echt wert.

 

 

(gerufen) Essen ist fertig!

 

(Band)

Liebe geht durch den Magen,

Liebe geht nicht nur durch’s Herz.

An guten und an schlechten Tagen

verschwindet bei Tisch jeder Schmerz.

 


 

S-Bahn-Gschicht

 

 

Beim S-Bahn fahrn sehg i vui Leit,

wia's dengan: Bloß ned oredn heit,

wia's schaung mit einem laaren Gschau,

wia's dositzn ganz furchtbar grau.

 

Soi i's oredn einfach so?

Oder laffans dann davo?

Deaf ma se denn sowos traun?

Erst moi wartn, erst moi schaun.

 

I gib's ja zua, aa mia gehts so,

dass i mia deng: Red mi ned o,

dass i schaug mit laarem Gschau,

dass i dositz furchtbar grau.

 

Und letzt moi, i woaß nimma wo,

redt mi glatt a Mädl o.

Deaf ma se denn sowos traun?

Erst moi wartn, erst moi schaun.

 

Sie frogt erst um den Blotz danebn.

Und dann verzajt sie mia ihr Lebn.

Und dann verzaj i aa von mia,

Und Zeit vergäht ruckzuck dafüa.

 

Warum is des ned jedsmoi so?

Ab sofort red i d'Leit o.

Deaf ma se denn sowos traun?

Erst moi wartn, erst moi schaun.

 

 


 

Schleim und Charme

 

 

Wos guads und wos schlechts liegt oft eng beinand.
wos is grod erlebt hob, des is ollerhand.
Do sog i zur Frau mit meim ganzn Muat:
Mei, des neie Kleidl, des steht dia fei guad.

Do schaugt sie mi o, ois wia kurz vorm Schpeim,
und moand bloß, I soiad aufhean mit dem Schleim.
Dann draht sie se um und grinst ganz vareckt,
und i stäh bläd do, mi hods glei daschreckt.

Kaam gäht sie vors Haus, kimmt da Postbot daher,
dea is oiwei nett, hoid a echta Charmeur.
Dea sogt glei zu ihr: Ja ham sie a fesch Kleid.
Prompt dankt sie eahm schee und hod se recht gfreit.

Des verstäh oana no, do mach dir an Reim,
mei Kompliment waar für sie bloß a Schleim.
Und da anda wenns sogt, waar des purer Charme,
und ihra weads glei um ihr Herzal ganz warm.

Charme und Schleim
mia is zum Schpeim,
Schleim und Charme
und ihra weads warm.

 

Und neile kimmt mei Frau vom Eikaffa zruck,
da Kotflügel hi und zwoa Türen eidruckt.
Siaß und ganz liab is sie warn, aber wia.
Füa den Unfoi mim Auto kaant sie nix dafüa.

S'Gwissn hods scheinbar doch ziemlich plogt,
ab do iss mia guad ganga, i hob nix gsogt.
Ganz nett hods mi gfrogt, wos zum Essen i mog,
und wos i mia wünsch zu meim Geburtsdog.

Ja, dees woaß i scho, hob i glei pariert
und hob mia no dengt, de schleimt ja wia gmiert.
Du müßadst mia bloß an gloana Briaf schreim,
mit aam Liebesgedicht, aber ganz ohne Schleim.

Charme und Schleim
ihr is zum Schpeim,
Schleim und Scharm
und mia weads ganz warm.

 

 

Vampire in Grea

 

 

I sitz beim Wirt, es is scho drei,
und draußen lauert Polizei.
Da Wirt schaugt ernst und deit zu mia.
Jawoi sog i, bring no a Bier.

 

Beim Zeun do zwinkan mia uns zua,
und i woaß, wos i zerschd no dua.
Bevor i do auf d’Straß nausgäh,
kau i schnej a Knoblauchzäh.

 

Auf d’Nocht sans unterwegs, d’Vampire ganz in Grea,
do is des mei guads Recht, dass i mi dageng wea.

 

 

Grod wui i mi ins Auto sitzn,
siehg i scho a Kelle blitzn.
“Hams wos drunga, bloßns moi“,
song de Grean, i hob koa Woi.

 

Und wia de zwoa de Werte seng,
iss um eahna Tarnung gescheng:
“A Bluadprob kunst do glatt vergessn,
dea hod ja grod an Knoblauch gfressn.“

 

Auf d’Nocht sans unterwegs, d’Vampire ganz in Grea,
do is des mei guads Recht, dass i mi dageng wea.

 

De zappfan dia as Bluad, egal ob mit Promillen,
de Kerle sauffan olles, a gega deinen Willen.

 


 

Rentnoidda

 

 

I machs wia da Woidda,
wart ned aufs Rentnoidda,
bis i dua, wos i gern dua,
bis i hob as Gejd dazua.

 

Sunst gähts ma wia am Flo,
dea hod nix mehr davo.
Ea hod zwar s’Gejd dazua,
is aber krank und wui sei Ruah.

 


 

I bin wia I bin         

 

 

Sog moi, wia lang kennst mi scho?

Es hod doch passt, a so oder so.

Auf oamoi soi des nix mehr sei,

auf oamoi waar de Zeit vorbei?

 

Hoaß i Benzinpreis oder Aktienkurs,

daas i mi ständig ändan muaß?

Wos soi auf oamoi nimma stimma?

Mit vierzge ändat i mi nimma.

 

I bin wia i bin, wos andas is bei mia ned drin.

Weil i mi so mog, und mit mia sejba veadrog.

 

 

Schaugts es o, de junga Spund,

Verspuid und wuid wia dumme Hund.

Flexibel sans scho, auf jedn Foi,

de ändan se am Dog dreimoi.

 

Vielleicht hams Glück, genau wia i,

und kapiern des irgendwie.

Daas im Lebn bloß oans is gwis,

daas ma hoid is, so wia ma is.

 

I bin wia i bin, wos andas is bei mia ned drin.

Weil i mi so mog, und mit mia sejba veadrog.

 

 

 

 

by www.rarara-online.de.vu